#ชอบยุ่มย่าม I Really Love You Honey (18+)

I really love you

Honey (18+)

หลังจากที่กินเลี้ยงฉลองกับญาติมิตรเพื่อนฝูงเรียบร้อย ควานลินก็ขับรถพาจีฮุนที่นอนหลับปุ๋ยกลับมาที่คอนโดของทั้งคู่ ที่ตอนนี้ห้องทั้งสองห้องถูกทุบกำแพงที่คั่นกลางไปเรียบร้อยแล้ว

“จีฮุนถึงแล้ว” มือเรียวยื่นไปเขย่าตัวนุ่มนิ่มของคนหน้าหวาน ที่นอนหลับตาพริ้มตั้งแต่ขึ้นรถมา

“อือ”

“ถึงแล้ว ขึ้นไปนอนต่อบนห้องนะ” มือหนายื่นไปลูบหัวคนพี่เบาๆ ก่อนจะเปิดประตูฝั่งตัวเอง แล้วลุกออกไปเปิดประตูให้จีฮุนที่ยังงัวเงียอยู่

“อือ ขอบคุณนะ เราง่วงมากเลยหลิน คือเมื่อเช้านี้ตื่นเช้ามาก แถมกลางคืนก็นอนไม่หลับอีก” จบประโยคก็แจกหาวหวอดใหญ่ไป มือน้อยๆ ก็ขยี้ตาซะน่าเอ็นดู

น่าเอ็นดูซะจนควานลินเกือบลืมว่าคนๆ นี้เป็นพี่เขาตั้งสองปี

มือหนายื่นไปกุมมือเล็กแล้วดึงเบาๆ ให้เจ้าตัวที่เอาแต่งัวเงียเดินตามเขาไปในคอนโด ทั้งคู่เดินตรงไปยังลิฟต์ของคอนโดและกดเรียกลิฟต์ เพื่อจะได้ขึ้นไปพักผ่อนบนห้องให้สบายตัว

ไม่นานลิฟต์ที่กดเรียกก็มาถึง

“ที่นอนไม่หลับเพราะตื่นเต้นล่ะสิ”  เด็กตัวสูงยิ้มแซว

“อื้อ ก็ไม่เคยเข้าพิธีอะไรแบบนี้กับใครนี่นา แถมยังได้เจอหลินหลังจากที่ไม่ได้เจอกันตั้งสองอาทิตย์เต็มอีกๆ ทั้งตื่นเต้นก็ตื่นเต้น ทั้งอยากเจอก็อยากเจอ ทั้งดีใจก็ดีใจ”

“...”

“แบบทุกอย่างมันตีปนกันไปหมด เข้าใจมั้ย”

“เข้าใจ หลินก็ตื่นเต้นเหมือนกัน คิดถึงด้วย” ไม่ทันได้ถึงห้องดี ควานลินก็โน้มตัวลงไปขโมยหอมแก้มขาวนุ่มของจีฮุนซะฟอดใหญ่ จนอีกคนสะดุ้งตกใจ

“เฮ้ย! มาหอมแก้มอะไรตอนนี้ ถ้าลิฟต์ไปจอดที่ชั้นอื่นแล้วใครมาเห็นเข้าจะทำยังไง ไหนจะกล้องวงจรปิดในลิฟต์นี้อีก!” ดวงตากลมเบิกกว้าง สว่างเหมือนไม่เคยง่วงงัวงียมาก่อน

“ไม่ต้องกังวลเรื่องกล้องวงจรหรอก หลินสั่งลบได้ ไม่มีปัญหา”

ควานลินตอบพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์ แบบที่จีฮุนเห็นแล้วใจเต้นตุ้บๆ เหมือนจะเขินๆ ระแวงๆ อะไรสักอย่าง

ติ๊ง~

ไม่นานลิฟต์ก็มาจอดที่ชั้นที่มีห้องของเขาทั้งคู่ที่ครองไปทั้งชั้น หรือจะเรียกได้ว่าเป็นเพนเฮาส์ของคอนโดนี้

แกร็ก

ปัง

ประตูห้องปิดลง เด็กตัวสูงถอดเน็คไทค์สีเข้มพร้อมปลดกระดุมเสื้อออกสองเม็ด หมุนตัวเดินไปเปิดแอร์และนั่งแช่บนโซฟาให้ตัวเองหายจากความเหนื่อยล้าที่สะสมมาอย่างหนักหนาตั้งสองอาทิตย์

อย่าว่าแต่จีฮุนไม่ได้นอนเลย เขาเองก่อนจะไปเข้างานวิวาห์ก็ทำงานแทบจะโต้รุ่งเหมือนกัน

เพื่อเคลียร์ทุกอย่างให้เข้าที่เรียบร้อย เพราะหลังจากนั้นเขาก็จะได้พักผ่อนหย่อนใจกับ Honey ของเขาแบบยาวๆ

“คะ ใครจะอาบน้ำก่อน หลินหรือเรา”

อีกคนดูวางตัวสบายๆ ในห้องของตัวเองทั้งๆ ที่ไม่ได้กลับมานานถึงสองอาทิตย์ แต่อีกคนที่อยู่คนเดียวในห้องนี้ตั้งสองอาทิตย์กลับวางตัวให้เป็นปกติไม่ได้เลย

คือ...

ถ้าพูดถึงหลังแต่งงาน มันก็ต้องไอ้นั่นใช่มั้ยล่ะ...

ไอ้นั่นอ่ะ...

เหมือนจีฮุนจะคิดเรื่องบางเรื่องได้ หลังจากที่ถูกหอมแก้ม ความง่วงที่เขามีก็หายไปวับไปทันที

เจ้าของใบหน้าหวานลอบกลืนน้ำลาย พลางจ้องมองเพื่อสังเกตเด็กตัวสูงว่ามีทีท่าอยากจะ ไอ้นั่น อะไรอย่างที่เขาคิดมั้ย

เพราะถึงควานลินจะเด็กกว่าเขายังไง แต่ตอนนี้ถ้านับเอาอายุก็ถือว่าเขา ‘ไม่เด็ก’ แล้วนะ

ว่าแล้วก็กลืนน้ำลายอีกที...

“จีฮุนอาบก่อนก็ได้ เดี๋ยวหลินนั่งดูข่าวอีกแป๊บนึง”

แต่เด็กตัวสูงดูนิ่งมาก ไม่มีอะไรให้ดูน่าสงสัยเลยสักนิด (รึเปล่า)

“อะ อ่าโอเค งั้นเดี๋ยวเราไปอาบก่อนเนอะ”

จีฮุนพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องนอนไปหยิบผ้าเช็ดตัวของเขาแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำกว้างที่ควานลินและเขาสั่งทำขึ้นมาใหม่

ถึงจะไม่มีอะไรให้น่าสงสัย แต่จีฮุนก็ยังคงทำให้ตัวเป็นปกติไม่ได้อยู่ดี

ไม่หรอก...

คงไม่มี ‘ไอ้นั่น’ เกิดขึ้นหรอก ควานลินดูเหนื่อยมากเลยนะ คงอยากจะนอนพักมากกว่า

แต่...

ก็ยังสงสัยอยู่ดี

คือ

เรื่อง ไอ้นั่น อ่ะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติของคนเราใช่มั้ยล่ะ

ไม่ใช่ว่าอยากจะ ไอ้นั่น อะไรหรอกนะ แต่แบบมันก็เป็นเรื่องธรรมชาติ คือมันอาจจะเกิดขึ้นก็ได้ หรืออาจจะไม่ก็ได้  คือจริงๆ ก็ไม่ได้คิดไว้หรอกว่าจะต้องเกิดขึ้น แต่แบบถ้ามันเกิดขึ้นล่ะ คือมันก็อาจจะไง แต่ก็ไม่ได้คิดว่าอาจจะเกิดหรอก

ยังไงอ่ะ คืออออ คือออออออออออ

โอ้ยยยย!! ปวดหัวว้อยยยยยยยย

ประตูห้องน้ำปิดลงพร้อมกับเจ้าของตัวนุ่มนิ่มนั่งยองๆ กุมขมับอยู่หน้าประตูเพราะไม่รู้ว่าตัวเองควรทำยังไงกับความคิดพวกนี้ดี

ควรจะคิดอะไรๆ ต่อไปหรือไม่ควรจะคิดอะไรแล้วอาบน้ำให้ฉ่ำใจจากนั้นก็เดินออกไปนอนเชิ้บๆ ดี??

พอ! ไม่คิดแล้ว!

อาบน้ำดีกว่าจะได้เย็น (ใจ) ขึ้น!

จีฮุนรีบถอดเสื้อถอดกางเกงออก รีบถอดรีบอาบน้ำ คิดในใจว่าดีนะที่เปลี่ยนเป็นชุดธรรมดา เพราะถ้ายังไม่เปลี่ยนชุด ป่านนี้กระดุมทองคำขาวที่ควานลินอุตส่าห์ไปสั่งทำมาติดชุดให้ คงได้หลุดกระเด็นหายไปแน่นอน

คนตัวเล็กเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างน้ำขนานใหญ่ บีบครีมอาบน้ำหอมกลิ่นกุหลาบ กลิ่นที่เขาเพิ่งซื้อเข้าบ้านมาใหม่ๆ ลงอ่าง ตีให้เป็นฟองเล็กน้อย แล้วรอจนกว่าจะได้ปริมาณน้ำที่เขาต้องการ

ทำเหมือนกำลังสบายใจเชิ้บๆ แต่จริงๆ แล้วไม่

ไม่เลยสักนิด

แล้วถ้าเกิดว่าควานลินอยาก ‘ไอ้นั่น’ ล่ะ

เราจะทำยังไง...

จีฮุนกัดริมฝีปากล่างจนขึ้นสี ก่อนจะพาร่างเปล่าเปลือยเดินไปที่อ่างล้างมือที่หน้าห้องน้ำ ตรงนั้นจะมีตระกร้าไว้ใส่ของกระจุ๊กกระจิ๊กวางอยู่ มีทั้งเข็มขัดเอย นาฬิกาเอย แต่เขาไม่ได้เดินไปหาหรือไปหยิบของพวกนั้น เขาแค่จะเดินไปหยิบสมาร์ทโฟนที่แอบพกเข้ามาด้วยเท่านั้นเอง

เปล่านะ

เปล่าตั้งใจหยิบเข้ามานะ

แอบปฏิเสธใส่ตัวเองในใจก่อนจะกดปลดล็อคหน้าจอ แล้วเลื่อนนิ้วเล็กไปที่เบราว์เซอร์ที่เขามักใช้สืบค้นข้อมูลเป็นประจำ

จริงๆ ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยมาว่างมานั่งดูอะไรแบบนี้หรอก วันๆ ก็ทำนู่นทำนี่จนวุ่นจะตาย

อธิบายให้ตัวเองฟังในใจ สองนิ้วโป้งก็ขยับพิมพ์คำสืบค้นที่คิดว่าจะทำให้เขาเจอในสิ่งที่อยากจะหา

‘หนัง XXX’

บ้าเอ้ยยยย!!! เขินว้อยยย!!

จะว่าเขินก็โคตรเขิน แต่คิดว่าครั้งนี้เขาต้องดูไว้บ้าง!

ของมันต้องศึกษา!

ฮื่อ!!!

สองมือเริ่มชื้นไปด้วยเหงื่อ ขาก็เริ่มสั่นๆ เหมือนแอบทำอะไรสักอย่างที่ผิดๆ อยู่คนเดียว

ไม่นานหน้าจอก็โหลดหน้าเว็บ XXX ตามที่เขาค้นหา ซึ่งก็มีวิดีโออย่างว่ามากมายขึ้นมาให้เขาเลือกดู

ค ควรดูอันไหน ควรดู ไม่ควรดู จะดูหรือไม่ดูดี

ไม่ควรใช่มั้ย!!

ว้อยยย!! แต่กดเข้ามาก็เพราะต้องดูๆ ไว้ไม่ใช่เหรอ

เถียงไปเถียงมานิ้วโป้งข้างขวาก็เลื่อนจอรัวๆ ไม่รู้ว่าจะกดดูหรือไม่กดดูดี แล้วถ้าต้องดูเขาควรจะดูแบบไหน

มันมีทั้งแบบที่ใช้จริงได้ และแบบที่เอามาใช้จริงๆ ไม่ได้

ใครจะไปใช้ โซ่! แซ่! กุญแจมือ! เทียนกันวะ!!!

เจ้าของใบหน้าหวานขบกัดริมฝีปากล่างแรงขึ้นไปอีก หลับตาปี๋แล้วเอานิ้วสุ่มจิ้มเลือกไปสักคลิป

จึ้ก!

“...อ๊า!! อ๊า!! โอ้มายก็อชชช อ๊า! อิย๊าาาา!!”

เฮือก!!

จีฮุนสะดุ้งโหยงเมื่อพบว่าทันทีที่นิ้วโป้งกดเลือกคลิปแบบสุ่มปั๊บ คลิปนั้นก็เล่นปุ๊บ แถมไม่ได้เบาเสียงโทรศัพท์ไว้ก่อนทำให้เสียงของคลิปนั้นดังลั่นห้องน้ำ

ฉิบหายยยย!!!!!

เสียงดังไปถึงไหนนนน!! ห หลินจะได้ยินมั้ย!! คงไม่ได้ยินใช่มั้ย!!?

เขาตกใจมาก มากซะกดกดล็อคหน้าจอทั้งๆ ที่ยังไม่ออกจากหน้าเว็บ

มะ ไม่ดูมันแล้ว! อาบน้ำแล้วโว้ย!

ปวดหัว! จะรีบอาบน้ำแล้วไปนอน!!

จีฮุนเอาสมาร์ทโฟนกลับไปใส่ตระกร้าเหมือนเดิม ก่อนจะหมุนตัวเดินตรงไปที่อ่างอาบน้ำ

แต่...

แกร็ก

จู่ๆ ประตูห้องน้ำก็เปิดออก

พร้อมเด็กตัวสูงที่เดินเข้ามา...

“!!!”

ห หลิน…!

หลินเปิดประตู ขะ เข้ามาเหรอ!!!

เข้ามาทำไม!!!

ดทก่ยร้เนยร่ำพบ่ยนไพเฟพบ่เน!!!! กดืยกด่เยน่ำด้เยกำวด่!!!

จีฮุนยืนแข็งทื่อไม่กล้าขยับไปไหน เพราะเขากำลังช็อค ช็อคแบบมากๆ ที่จู่ๆ อีกคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา แถมตอนนี้ยังปิดประตูลงเรียบร้อยและคิดว่าเขาต้องยังอยู่ในนี้แน่ๆ

โป๊อยู่!! ตอนนี้โป๊อยู่!!!!!!

กหดรเนรำพ่ยำพน่ย่ำพบยเย้ ยรงย ยพำเยนร่ำพยนียรนถ-ภืด่เยนำพรบ่ำดย่ำพดยนเยนำพ่เยน้ำรำบ!!!!!!!

“จีฮุน เมื่อกี้ทำอะไร” เสียงทุ้มเอ่ยถาม

“...”

“หลินได้ยินนะ แอบทำอะไรคนเดียวในห้องน้ำ หืม?”

“...”

“ทำไมเงียบล่ะ”

มือเรียวหยิบสมาร์ทโฟนของจีฮุนมาถือไว้ แล้วเดินมาหยุดยืนตรงหน้าของคนตัวเล็กที่กำลังก้มหน้านิ่ง ใบหูทั้งสองข้างแดงแป๊ด สองมือเล็กก็เลื่อนมาปิดส่วนที่น่าอายไว้ แถมยังเหมือนจะสั่นๆ ไปทั้งตัวเพราะรับรู้ได้ถึงสายตาคมของเด็กตัวสูงที่มองจ้องมา

“เมื่อกี้ทำอะไร ตอบหลินสิครับ”

“ปะ เปล่า” เสียงหวานตอบแผ่วเบา

“เหรอ ไม่ได้ทำอะไรเหรอ”

“อื้อ” ไม่พูดเปล่าคนพี่ยังพยักหน้าตอบรัวๆ

เด็กตัวสูงมองร่างเปลือยเปล่าของคนตรงหน้า ก่อนจะใช้มือที่ว่างอยู่ปลดกระดุม ถอดเสื้อและกางเกงของตัวเองออกตามลำดับ

“ไหนๆ ก็เข้ามาแล้ว งั้นอาบน้ำด้วยกันเลยนะ” ริมฝีปากอิ่มยกยิ้ม เพราะรู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่แค่ก้มหน้า แต่จีฮุนยังสะดุ้งเล็กน้อยพร้อมหลับตาปี๋ทันทีที่เขาเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเอง

“มานี่ มาอาบน้ำด้วยกัน”

เด็กตัวสูงเดินลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำใหญ่ ก่อนจะเรียกคนพี่ให้เดินมาลงอ่างด้วยกัน แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ตอบสนองกับการเรียกของเขาเลย

“...”

“ถ้าจีฮุนยังไม่เดินมา หลินจะไปอุ้มนะ”

เพียงเท่านั้น จีฮุนก็ค่อยๆ ขยับพาขาสั่นๆ เดินลงอ่างไปหาเด็กตัวสูงที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“ไม่ต้องไปนั่งฝั่งตรงข้าม ขยับมานี่มานั่งตรงหว่างขาของหลินนี่ แล้วนี่โทรศัพท์ของจีฮุน กดปลดล็อคแล้วเปิดที่ดูเมื่อกี้ให้หลินดูเดี๋ยวนี้ ว่าแอบดูอะไรอยู่คนเดียว”

จีฮุนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ทำตามที่คนเด็กกว่าสั่งอย่างว่าง่าย ค่อยๆ เคลื่อนกายไปนั่งตรงหว่างขาของอีกคน แล้วรับเอาโทรศัพท์ของตัวเองมาถือไว้

ไม่ใช่ว่าอยู่ในโหมดเด็กดีที่แสนจะเชื่อฟังและทำตามคำบอก แต่สมองมันเบลอจนทำอะไรไม่ถูกต่างหาก ควานลินให้ทำอะไรก็ทำหมด เพราะคิดไม่ทัน พูดไม่ออกทั้งช็อคทั้งเบลอผสมปนเปกันไป

มือก็สั่น ขาก็สั่น หายใจก็ไม่สะดวก

ตัวเองก็เปลือย ควานลินก็เปลือย แถมยังต้องมานั่งซ้อนกันในอ่างอาบน้ำแบบนี้ จะไปคิดอะไรออกได้ยังไง…

“ตะ ต้องปลดล็อคจริงๆ เหรอ” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา

“ใช่ จีฮุนจะปลดล็อคหน้าจอเอง หรือให้หลินเป็นคนทำล่ะ”

พอเห็นว่าเจ้าของเครื่องยังยึกยัก เด็กตัวสูงก็แสร้งทำเสียงดุ จนคนพี่สะดุ้งเล็กน้อย และยอมปลดล็อคสมาร์ทโฟนแต่โดยดี

กริ๊ก

ทันทีสมาร์โฟนถูกปลดล็อค...

‘อ๊า แรงอีก อ๊า นั่นแหละ อ๊า~’

ปลดล็อคปุ๊บ คลิป xxx ก็เล่นปั๊บ ส่วนคนตัวเล็กก็หลับตาปี๋ปุ๊บ

“หืม เดี๋ยวนี้มาแอบดูอะไรแบบนี้แล้วเหรอ” ไม่พูดเปล่า เจ้าของเสียงทุ้มก็ขยับตัวเข้ามาชิด พร้อมใช้สองแขนโอบกอดจีฮุนที่ยังสั่นไปทั้งตัวอยู่

“ที่ตัวสั่นนี่กลัวหลินหรือว่าอะไรครับ”

“...”

เงียบ

“ถ้ากลัว หลินจะลุกออกไปนะ”

“...”

จีฮุนยังคงเงียบ

“อือ ก็ได้ หลินลุกออกไปก็ได้”

“ปะ เปล่า...”

มือเล็กขยับลงมาจับแขนแกร่งให้กอดรัดรอบเอวของเขาเอาไว้แบบนั้นต่อไป

“อะไรนะครับ?”

“เปล่า.... ไม่ได้กลัว ตะ แต่...มันเขิน”

ได้ยินแบบนั้นเด็กตัวสูงก็ยกยิ้มชอบใจ อยากจะฟัดให้หนำใจซะตรงนี้ ตัวก็หอม ผิวก็นุ่มนิ่ม แถมยังน่ารักมากๆ อีก

อดใจมาได้จนถึงป่านนี้ก็แทบจะได้เลื่อนขั้นเป็นยอดมนุษย์แล้วนะรู้มั้ย

“เขินอะไร เขินหลินหรือเขินคลิปที่ตัวเองไปหามาดู หืม?” พอเห็นว่าอีกคนตอบกลับมาทั้งๆ ที่ยังหลับตาปี๋หน้าแดงแจ๋ ก็ทำเอาอยากจะแหย่คนน่ารักคนนี้อีกสักนิด

“ขะ เขินหมดนั่นแหละ”

“ไม่ต้องมาเขินเลย ไปหามาดูเองก็ลืมตาดูซะ”

“มะ ไม่เอา ไม่ดูแล้ว”

“ก็ได้”

“...”

“จีฮุนไม่ต้องดูก็ได้ แค่ถือไว้แบบนั้น”

“...?”

“เดี๋ยวหลินจะดูเอง...”

“...!”

“แล้วก็จะทำตามด้วย”

“!!!!”

ดวงตากลมเบิกโพ่งขึ้นมาทันที ที่ได้ยินเสียงทุ้มของควานลินกระซิบประโยคนั้นข้างๆ หู

ส่วนเจ้าของคำพูดก็เริ่มใช้มือก่อเรื่องซุกซน ลูบไล้เล้าโลมผิวนุ่มนิ่มไปทั่ว ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาหยุดที่ยอดอกสีชมพู แล้วเปลี่ยนเป็นคลึงเล่นตามที่นักแสดงในวิดีโอกำลังทำอยู่

“อะ อื้อ ยะ... อย่า อ๊า...”

ทันทีที่ปลายยอดอกถูกลูบเร้า เจ้าของเสียงหวานก็เริ่มครางกระเส่า

อีกคนไม่ได้ตอบอะไรยังคงใช้มือเรียวคลึงยอดอกอยู่อย่างนั้น มืออีกข้างก็เชยคางเล็กขึ้นหันมาหาแล้วมอบดีพคิสอย่างที่เคยทำเมื่อครั้งก่อนนั้นไปให้

...แต่ต่างกันที่ตอนนี้คงเป็นคิสที่ดีพกว่าครั้งก่อนอย่างแน่นอน

“อื้อ อืม...”

เสียงหวานครางในลำคอ เพราะเด็กตัวสูงปิดปากเอาไว้ด้วยปากของเขา อีกมือก็ยังไม่วายคลึงยอดอกเล่นจนคนตัวเล็กเสียววาบไปทั่วหน้าท้อง ขาคู่สวยก็ขยับเข้าชิดกัน รู้สึกได้ถึงความปวดหนึบที่ส่วนหน้าอายของตัวเอง

“อ๊า...อื้อ พอ...อึก ก่อน...”

จูบจนรู้สึกว่าเจ็บปาก ควานลินก็ดึงริมฝีปากของเขาออกจากริมฝีปากหวาน เกลียวลิ้นค่อยๆ ห่างออกจากกันและกันช้าๆ ดวงตาคมจ้องมองอีกคนที่ส่งสายตาเย้ายวนมาให้ ก่อนจะก้มลงจูบกลีบปากหวานเบาๆ อีกที

จุ๊บ~

“มาทำตาหวานใส่แบบนี้เดี๋ยวหลินจะทนไม่ไหวเอานะ”

ถึงจะบอกไปแบบนั้น แต่ไม่มันใช่ ‘เดี๋ยว’

เพราะในตอนนี้เขาทนไม่ไหวแล้วต่างหาก   

ควานลินประกบปากดูดกลึงริมฝีปากนิ่มอีกครั้ง พร้อมผละมือขาวออกจากยอดอก แล้วเลื่อนต่ำลงไปยังจุดอ่อนไหว

จีฮุนสะดุ้งรับสัมผัสขยับขาเข้าหากันทันที เพียงเพราะรู้สึกเสียบวาบจนสั่นไปทั้งตัว

“อะ อื้อ อย่าจับ...”

ควานลินไม่ตอบอะไร เขาทำแค่เพียงยกยิ้มแล้วยื่นมือไปหยิบสมาร์ทโฟนที่เล่นคลิปจบไปแล้วออกจากมือจีฮุน แล้วไปวางไว้ที่ขอบอ่าง

“อื้อ...หลิน พะ พอแล้ว” จีฮุนร้องขอ

“ไม่พอ” และเสียงทุ้มก็ตอบกลับมาทันควัน

“อ๊ะ ไม่เอา อย่าทำอย่างนั้น...หลิน อย่า...”

ฟันเล็กขบกัดริมฝีปากล่างจนขึ้นสี ทันทีที่มือหนาที่กอบกุมส่วนอ่อนไหวเอาไว้เริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ และแอบจงใจเน้นส่วนปลายให้ตัวเขาสะดุ้งเล่น

“แน่ใจนะว่าอยากให้หยุด? ถ้าหยุดจีฮุนจะอึดอัดนะ”

“อ่ะ อื้อ อ๊า... ตะ แต่อย่าทำแบบนั้น อื้อ....”

จีฮุนบิดตัวกระเส่า เมื่อต้องรับสัมผัสทั้งช่วงล่างและช่วงบนพร้อมๆ กัน

ไม่ว่าจะเป็นจุดอ่อนไหวช่วงบน หรือจะเป็นจุดที่ไวต่อสัมผัสช่วงล่าง ก็ทำเอาเขาเสียวซะจนท้องเกร็งไปหมด

“ก็ได้ ไม่ทำต่อแล้วก็ได้...”

ควานลินยอมปล่อยมือออกจากทุกสัดส่วนของจีฮุน ก่อนจะพูดต่อ

“แต่...” ริมฝีปากอิ่มยกยิ้ม

“หมายถึงไม่ทำต่อที่นี่นะ”

“ไปที่เตียงกันนะครับ”

ไม่ต้องรอให้คนตัวเล็กตอบรับหรืออนุญาต เด็กตัวสูงก็ขยับลุกออกจากอ่างใหญ่ ก่อนจะส่งยิ้มแล้วก้มลงไปอุ้มคนพี่ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน

จีฮุนไม่ได้ขัดขืนอะไร เพราะลำพังแค่ให้ลุกขึ้นยืนเขายังแทบจะไม่มีแรงเลย

ตัวมันอ่อนปวกเปียกไปหมด…ฮือ

ควานลินพาคนตัวนุ่นิ่มเดินตรงไปยังห้องนอนของเขาทั้งคู่ จัดการวางจีฮุนลงบนเตียงนุ่มอย่างทะะนุถนอม ก่อนจะพาตัวเองขึ้นไปคร่อมเจ้าของใบหน้าหวานที่หลับตาปี๋แก้มทั้งสองข้างเป็นสีแดงระเรื่อซะจนน่าฟัดอีกที

จุ๊บ...

“อื้อ...อืม...”

เด็กตัวสูงโน้มตัวลงไปจูบคนพี่ พร้อมกับใช้มือหนายื่นไปเปิดลิ้นชัก เพื่อหยิบเอาถุงยางและเจลหล่อลื่นที่เขาแอบเตรียมไว้ออกมาใช้

จริงๆ เขาไม่ได้คิดจะทำอะไรจีฮุนในวันนี้หรอก เพราะดูก็รู้ว่าจีฮุนเหนื่อยมากขนาดไหน

แต่คนตัวเล็กดันมายั่วเขาก่อนเอง เพราะงั้นต่อให้เหนื่อยมากแค่ไหนเขาก็หยุดให้ไม่ได้แล้ว…

“โอ๊ย”

“ขะ ขอโทษ แต่คือ ละ หลินกำลังทำอะไร...!”

จีฮุนเผลอกัดปากควานลินด้วยความตกใจ เพราะจู่ๆ ก็มีของเหลวเย็นมาโดนที่ช่วงล่างของเขา

“ทาเจลไง ถ้าไม่ใช้จีฮุนจะเจ็บนะ”

ควานลินดูดกลืนเลือดที่ริมฝีปากตัวเองเบาๆ ก่อนจะอธิบายพร้อมหมุนคลึงนิ้วกับช่องทางด้านหลังของอีกคน

“อือ... จะ จะทำแบบในคลิปนั้นจริงๆ เหรอ...” เสียงหวานสั่นเครือ

“ต่อให้ไม่มีคลิปหลินก็จะทำ ไม่สิ... อยากทำ”

“...”

“หลินอยากทำกับจีฮุน... ได้มั้ยครับ”

เจ้าของเสียงทุ้มหยุดคลึงเจลเย็นที่ช่องทางด้านหลัง ก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานแล้วมอบจูบที่อ่อนโยนให้อีกครั้ง

“อะ อือ...”

“แต่... แต่ถ้าจีฮุนไม่โอเค ไม่อยากทำ หรือกลัวเจ็บหลินก็จะหยุดนะ หลินจะไม่บังคับอะไรจีฮุนนะ”

“...”

“อีกอย่าง วันนี้จีฮุนก็เหนื่อยมากด้วย อาจจะเป็นเรื่องยากเกินไปถ้าเราจะมาทำอย่างว่ากันวันนี้...”

“ละ แล้วหลิน จะ... จะทำยังไงกับเอ่อ... นั่นล่ะ”

ริมฝีปากหวานขยับถาม นิ้วเล็กก็ตวัดชี้ไปที่ส่วนแข็งขืนของอีกคน ที่ดูเหมือนจะขยายจนใหญ่เต็มที่ และถ้าให้คิดอีกทีควานลินคงจะรู้สึกปวดหนึบไม่แพ้เขาแน่ๆ

“หลินจัดการด้วยตัวเองได้ ไม่เป็นไร” ควานลินยิ้มบางพลางลูบผมยุ่งๆ บอกให้อีกคนไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้เลย

“’งั้น...”

“...?”

“ทำตอนนี้เลยก็ได้...”

“หืม? อะไรนะครับ?”

เด็กตัวสูงขมวดคิ้ว ขยับเข้าไปหาเจ้าของใบหน้าหวานที่เหมือนจะพึมพำอะไรอยู่คนเดียว

ส่วนอีกคนก็อายที่จะพูดประโยคนั้นซ้ำ อยากจะมุดเข้าไปใต้ผ้าห่มหนีสายตาคมหวานเยิ้มนั้นให้รู้แล้วรู้รอดไป

“นอน..”

“หืม?”

“ลงมานอน เดี๋ยวเราทำเอง” ไม่พูดเปล่า มือเล็กยังโน้มคอคนตัวสูงให้ผงกลงมาก่อนจะพลิกตัวเป็นฝ่านขึ้นคร่อมทำเอาอีกคนร้องตกใจ

“เห้ย จีฮุน!”

“นอนไปเลย เราจะทำเอง” จีฮุนบอกด้วยใบหน้าและใบหูที่แสนจะแดงแจ๋

“อะไร จีฮุนทำเป็นด้วยเหรอ” และทันทีที่ได้ยินแบบนั้น เจ้าของเสียงทุ้มก็เปลี่ยนเป็นยกยิ้มที่มุมปาก

คนน่ารักที่หน้าแดงก่ำ พูดก็แทบจะไม่ได้ยินคนนี้น่ะเหรอ จะเป็นคนเริ่มทำเรื่องอย่างว่านี้เอง?

ก็ได้ เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

“มะ ไม่เป็นหรอก แต่...ถ้าจะ...”

“หืม?”

“ก็...ถ้าจะเอา...เอ่อ... เอาไอ้นั่นเข้ามา เราทำเองดีกว่า อย่างน้อยก็น่าจะรู้ตัวเองใช่มั้ยล่ะ ว่าจะเอาเข้ามาได้ยังไง” พูดไปก็เขินไป ผิดกับอีกคนที่นอนเอามือรองหนุนหัว มองเจ้าของร่างขาวเปล่าเปลือยด้วยดวงตาเป็นประกาย อยากจะฟัดคนน่ารักตรงหน้าให้จมเตียงซะเต็มที่

ครั้งแรกก็จะออนท็อปให้เลยแบบนี้ แล้วเขาจะหนีไปไหนรอด…

บอกเลยนะ ถ้าพรุ่งนี้จีฮุนไม่เสียงแหบ อย่ามาเรียกไล ควานลิน

หึ~

“เอาอย่างนั้นก็ได้ แต่จีฮุนบอกว่าทำไม่เป็นใช่มั้ยล่ะ แล้วจากคลิปที่ดูด้วยกันเมื่อกี้ จีฮุนต้องหันหน้ามาทางหลิน นั่งบนขาหลิน แยกขาออก แล้วทาเจลไปที่ตรงนั้น” ควานลินขยับปากบอก นึกชอบใจที่ทั้งๆ ที่คนตัวขาวเขินจนตัวสั่น แต่ก็ยอมทำตามที่เขาบอก โดยไม่รู้เลยว่าคำบอกเล่ากับท่าทางพวกนั้นเขาแต่งขึ้นมาเองทั้งนั้น

นี่ไง เพราะมัวแต่หลับตาไง ถึงได้ถูกหลอกแบบนี้

เฮ้อ น่ารักซะจริงๆ เลย

“บะ แบบนี้เหรอ...” เสียงหวานยังคงสั่นเครืองและแผ่วเบาอยู่แบบนั้น จีฮุนนึกอายคูณพันล้านล้าน เมื่อต้องมานั่งแยกขา โชว์อะไรต่อมิอะไรให้ควานลินดู

แถมยังดูตาไม่กระพริบอีกซะด้วย

“อืม ใช่ เอานิ้วสอดเข้าไปด้วย”

“หะ ห้ะ”

“ทาข้างนอกแล้วก็ต้องทาให้ชุ่มข้างในด้วยสิ ไม่งั้นจีฮุนจะเจ็บนะ”

“ทะ ทำยังไง... อื้อ... แบบนี้เหรอ อื้อ อึ๊...” ดวงตาหวานปิดแน่น เสียงครางกระเส่าดังเป็นระยะ ส่วนนิ้วขาวก็ค่อยๆ สอดเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังอย่างว่าง่าย

ทำเอาคนที่นอนดูอยู่เฉยๆ ถึงกับขบฟันกรามแน่นกับภาพที่แสนจะเย้ายวนเร้าอารมณ์ตรงหน้า

จีฮุนอ้าขาออกกว้าง ส่วนนั้นก็ตั้งชันจนสั่นระริก นิ้วขาวผลุบเข้าผลุบออกจากช่องทางด้านหลัง พร้อมกับเสียงครางกระเส่าที่ดังลอดออกมา

อดทนไว้ ไล ควานลิน อดทนไว้...อีกนิด...

“จีฮุนต้องเปลี่ยนจากหนึ่งนิ้ว เป็นสองและสามนิ้วด้วยนะ”

“หะ ห้ะ... เดี๋ยว เราทำไม่ได้หรอกหลิน”

“ถ้าทำไม่ได้ ไอ้นี่ของหลินก็สอดเข้าไปไม่ได้เหมือนกันนะ”

ได้ยินแบบนั้นใบหูก็เริ่มแด่งแจ๋ขึ้นไปอีก ก่อนจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสองและสามนิ้วตามที่อีกคนบอก

มันไม่ง่ายเลยสำหรับครั้งแรกของจีฮุน การค่อยๆ เอานิ้วขยับเข้าออกตรงช่องทางด้านหลังของตัวเองนี้มันไม่ง่ายเลยสักนิด บางทีก็รู้สึกดีและบางทีก็รู้สึกเจ็บ

แต่ถ้าถามว่าจะหยุดตรงนี้มั้ย...

คนที่อายจนหน้าแดงตัวแดงคนนี้ก็ยังคงตอบว่า

ไม่หยุดหรอก...

“พะ พอรึยังหลิน” เสียงหวานเอ่ยถาม หลังจากที่พยายามเบียดนิ้วทั้งสามนิ้วเข้าไปจนได้

“จีฮุนคิดว่ายังไงล่ะ จีฮุนบอกจะเอามันใส่เข้าไปเองนี่”

“...” ฟันเล็กกัดขบริมฝีปากล่างอย่างชั่งใจ ก่อนตอบ “คิดว่า...จะลองดู”

ว่าแล้วเจ้าของผิวขาวก็ยกตัวขึ้น จากนั้นก็ใช้มือเล็กจับส่วนขยายใหญ่จนเต็มที่ ที่ชุ่มไปด้วยเจลหล่อลื่นที่อีกคนทาไว้ แล้วนำไปจ่อไว้ที่ช่องทางด้านหลังที่เขาเพิ่งถอนนิ้วของตัวเองออกมา

“เดี๋ยวก่อนจีฮุน”

“หือ...”

“ใส่ถุงยางก่อน เอาใส่ไปเลยแบบนั้นไม่ได้”

“ทะ ทำไม...”

“หืม ทำไมถึงถามแบบนั้นล่ะครับ? หรือว่าไม่อยากใส่ จะไม่ใส่ก็ได้นะหลินไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว”

“งะ งั้นไม่ใส่นะ นี่ก็ทาเจลไว้แล้วด้วย ถ้าใส่ แล้วเจล... เอ่อ... หรือควรใส่” คิ้วคู่สวยขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เพิ่มความน่ารักน่าฟัดมากขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว

“ไม่ใส่ถุงยางแล้ว ใส่เข้าไปในตัวจีฮุนเลย”

เหมือนเส้นความอดทนของควานลินจะขาดสะบั้น เขายันตัวให้ลุกออกจากหมอนใบนิ่ม ขึ้นมานั่งชันขาจนตัวแทบจะแนบชิดกับจีฮุน สองมือหนาคว้าสะโพกขาวไว้ พร้อมกับออกแรงกดสะโพกลงเพื่อให้แท่งร้อนที่แข็งและขยายจนเต็มที่สอดเข้าไปข้างในช่องทางหลังของอีกคน

“อ๊า... อื๊อ เบาหน่อย หลิน อ๊า...”

“ขอโทษ แต่ อืม... จีฮุนเจ็บรึเปล่า อยากให้หยุดมั้ย” เสียงทุ้มครางในลำคอ เมื่อรู้สึกได้ว่าส่วนหัวเริ่มสอดเข้าไปได้แล้ว

“คะ คือมันใหญ่ไป... อ๊า อื้อ หลิน...”

เจ้าของมือเล็กโอบกอดและจิกลงแผ่นหลังขาวเพื่อระบายความเจ็บปนเสียวที่เขาได้รับ

เป็นความเจ็บที่มีความสุข

“ค่อยๆ หายใจ หายใจเข้าออกช้าๆ และถ้าเจ็บมากก็กอดหลินไว้แน่นๆ”

ริมฝีปากอิ่มมอบจูบหวานให้ พร้อมกับกดตัวของจีฮุนลงบนแท่งรักเข้าไปอีก และในที่สุดก็เข้าไปได้จนสุดทาง

“อื้อ อ๊า... หลิน อื้อ...”

ควานลินพลิกตัวเป็นฝ่ายคร่อมอีกคน เพราะดูเหมือนว่าจีฮุนจะหมดแรงขยับแล้ว

“จะขยับแล้วนะครับ”

เสียงทุ้มส่งสัญญาณบอกก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกช้าๆ ให้เสียงหวานครางกระเส่าเรียกชื่อเขาลั่น

“อ๊า หลิน.... อ๊า อื้อ อย่าทำแร- อ๊า”

“ขอโทษครับแต่มันหยุดไม่ได้”

โน้มลงไปดูดกลึงริมฝีปากหวาน พร้อมกับเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีก มือเล็กที่โอบกอดเขาไว้ก็จิกแผ่นหลังของเขาเต็มแรง

“อื้อ.. อ๊า หลิน”

“จีฮุน...อื้ม”

ควานลินเร่งจังหวะขึ้นเมื่อเสียงหวานครางเรียกชื่อเขา ดวงตาที่มองมาก็หวานเยิ้มและแสนจะเย้ายวน เหมือนจะเรียกร้องให้เขาขยับเร็วขึ้นอีก

“เร็ว... อ๊า! เร็วไปแล้ว อื้อ เบาหน่อย เราไม่ไหว อ๊า...หลิน”

“อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวนะจีฮุน อื้ม... แฮ่กๆ ”

ตับ ตับ!

เสียงหน้าขากระทบกับก้นขาวจนเสียงดัง ดังไปพร้อมกับเสียงครางของอีกคน

“จะ ไม่ไหวแล้ว หลิน อ๊า..อื๊อ... อ๊า!”

ฟันเล็กขบกัดริมฝีปากแน่น เมื่ออีกคนยังขยับเข้าและออกเร็วแบบไม่ยั้ง จีฮุนร้องเรียกชื่อควานลินเสียงกระเส้า ก่อนจะกระตุกเกร็ง พร้อมกับน้ำข้นสีขาวไหลออกมาจากส่วนแข็งขืนของเขาจนเลอะหน้าท้องของเขาและของอีกคนเต็มไปหมด

“อีกนิก...อื้ม อ๊า...จีฮุนหลินปล่อยข้างในเลยนะ อะ อื้ม...”

ควานลินกระตุกตัวเกร็งตามทันทีที่เห็นอีกคนเสร็จจนเนื้อตัวเปื้อนไปหมด แท่งร้อนใหญ่นั้นยังคงสอดค้างไว้ในตัวจีฮุนและปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาอย่างเต็มที่

“จะค่อยๆ เอาออกนะ ...แฮ่กๆ” ควานลินบอกทั้งๆ ที่เสียงยังหอบ ค่อยๆ ดึงส่วนนั้นของตัวเองออกมาจากจีฮุนที่ยังกระตุกเบาๆ อยู่ช้าๆ

เยิ้ม...

น้ำขาวขุ่นไหลเยิ้มตามออกมาจนเลอะผ้าขนหนูที่เด็กตัวสูงแอบไปหยิบมารองไว้

จุ๊บ...

“หลินอยากต่ออีกสักรอบ แต่จีฮุนเหนื่อยแล้วเนอะ”

“...” 

ใบหน้าหวานปรือตาพยักหน้าตอบช้าๆ

“งั้นกู๊ดไนท์นะครับ จีฮุนนอนก่อนได้เลย เดี๋ยวหลินเช็ดตัวให้เอง” ควานลินยกยิ้มพร้อมพรมจูบหวานให้จีฮุนที่นอนหลับตาพริ้มอย่างว่าง่าย

น่ารักชะมัดเลยคนนๆ นี้

08 : 00 น.

“อื้อ...โอ๊ะ อ๊ะ...หลิน... ฮือ หลิน”

“อืม... มีอะไรจีฮุน”

ควานลินกระชับกอดอีกคนแน่นขึ้น เมื่อรู้สึกได้ว่าอีกคนกำลังขยับตัวดุ๊กดิ๊กอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกันนี้

“เราปวดตัว อยากลุกไปกินน้ำ แต่ลุกไม่ได้ หลินตื่นก่อน” มือขาวเล็กเขย่าแขนเด็กตัวสูงให้แรงสุด เท่าที่เขาจะทำได้

“เอาน้ำจากหลินไปก่อนมั้ย ไม่ต้องลุกไปไหน กินได้เลย” เด็กตัวสูงปรือตายกยิ้มตอบ

“ไอ้บ้า!!”

ป๊าป!!

“โอ้ย แค่ล้อเล่นเอง ไหนว่าปวดตัวทำไมมีแรงฟาดหลินจนแขนแดงขนาดนี้”

“ไม่รู้แหละ! ใครเป็นคนทำให้เราเป็นแบบนี้ก็รับผิดชอบเลย ไปเอาน้ำมา!!”

“ทำตัวเองรึเปล่า เมื่อคืนจีฮุนเอาน้องชายหลินใส่เข้าไปเองเลยนะ” ควานลินยิ้มเจ้าเล่ห์

“อ๊ากกกก!! ไม่ต้องพูดเลย ลุกไปเอาน้ำ!!! รับผิดชอบที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ด้วย!!”

“ฮ่ะๆ ครับๆ หลินรับผิดชอบจีฮุนอยู่แล้ว...”

“จะรับผิดชอบ และจะยอมให้มายุ่มย่ามด้วยตลอดชีวิตเลยครับ”

จุ๊บ~

THE END

จบจริงจัง ไม่มีอะไรจะเขียนต่อแล้วค่ะ 55555

ก่อนอื่นขออภัยสำหรับ NC นี้ เรามือใหม่ นี่เป็นการแต่งครั้งแรงของเรา

อ่านแบบ 18+ ก็แทบจะนับเรื่องได้ ไม่ได้วางตัวใสๆ สไตล์โพนี่นะคะ

แต่ไม่ค่อยมีเวลาอ่านเลย เป็นคนยุ่งค่ะ 555555

ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามกันมา

รักมากๆ นะคะ ขอบคุณค่ะ >3<